منزل. مسکن. مقام. (فرهنگ فارسی معین). مزیدعلیه منزل بمعنی جای فرودآمدن: طاقتی کو که به سرمنزل جانان برسم ناتوان مورم و خود کی به سلیمان برسم. خاقانی. سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن ای ساربان فروکش کین ره کران ندارد. حافظ. گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا چشم دارم که سلامی برسانی ز منش. حافظ. من به سرمنزل عنقا نه بخود بردم راه قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم. حافظ. - سرمنزل فنا، کنایه از دنیا. جهان. (فرهنگ فارسی معین)
