سردار شبانان و محافظان، چه پاس بمعنی محافظ آمده است. (برهان). سردار پاسبانان. (جهانگیری) (رشیدی) : دل سرکشان پر ز وسواس بود همه گوش بر بانگ سرپاس بود. فردوسی. همه دست تابان ز الماس بود همه کوه در بانگ سرپاس بود. اسدی. بجز خیال کسی شب روی نخواهد کرد در آن دیار که سرپاس بأس تو عسس است. ابن یمین. ، گرز گران سنگ. (برهان) (جهانگیری) (رشیدی) : کمان ابر و بارانش الماس شد سر و مغز پرباد سرپاس شد. اسدی. تو چگونه رهی که دست اجل بر سر توهمی زند سرپاس. مسعودسعد. ، در اواخر دورۀ سلطنت رضاشاه و اوایل سلطنت پهلوی دوم، ’سرپاس’ به همردیف سرتیپ در تشکیلات شهربانی (نظمیه) اطلاق میشد و اینک مجدداً سرتیپ گفته میشود. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). پایور شهربانی. نظیر سرتیپ ارتش. (فرهنگستان)
