معنی سرایدار
- سرایدار (سَ)
- خانه دار. (آنندراج). حافظ خانه. مستخدم و نگهبان سرا. از مشاغل دورۀ صفویه که در دربار صفوی تصدی داشته است: آنچه از قالی و تکیه و نمد و جاجیم و طاقچه پوش و غیره است تحویل تحویلداران عمارات و قالی تکانیدن و جاروب کردن متعلق به سرایدار است. (تذکرهالملوک چ 2 ص 32) ، نگهبان کاروانسرا. رجوع به سرادار شود