ابن وثیل ریاحی یربوعی. شاعری مخضرم است (کسی که عهد جاهلی و اسلام را دیده باشد). قریب یکصد سال بزیست و در قوم خود شریف بود. مشهورترین شعر او ابیاتی است که مطلع آن این است: انا ابن جلا و طلاع الثنایا. (الاعلام زرکلی چ 1 ص 359) ابن مره بن الدؤل بن حنیفه. جدی جاهلی است. فرزندان او بطنی از بکر بن وائل از عدنانیه اند. (الاعلام زرکلی چ 1 ص 359)
