معنی سبیع سبیع (سُبَ) موضعی است. (معجم البلدان) : باضت بحزم سبیع او بمرفضه ذی الشیخ حیث تلاقی التلع فانسحلا. عدی بن الرقاع العاملی (از معجم البلدان) لغت نامه دهخدا
