معنی سبسب سبسب (سَ سَ) بیابان و زمین برابر و دور. (منتهی الارب). مفازه و زمین مستوی و دور. (از اقرب الموارد) : بلد سبسب، شهر دور و دراز. (منتهی الارب). ج، سباسب: چون صرصر و نکبا در سبسب و بیدا رفتن ساخت. (سندبادنامه ص 58) لغت نامه دهخدا
