ریچاله، به معنی ریچار است، (ناظم الاطباء) (از برهان) (از غیاث اللغات)، مربا، (فرهنگ جهانگیری)، مربای دوشابی، (از برهان: کامه) : زده گونه ریچال و ده گونه وا گلوبندگی هریکی را سزا، ابوشکور بلخی، چنان آوریدیم چیزی حقیر ز روغن ز ریچال و کشک و پنیر، شمسی (یوسف و زلیخا)، ز روغن ز ریچال و پشم و پنیر یکی کاروان ساخت آن مرد پیر، شمسی (یوسف و زلیخا)، بتکوب، ریچالی است که از مغز گوز و سیر و ماست کنند و ترش باشد، (لغت فرس اسدی)، طعام، (شرفنامۀ منیری)، رجوع به ریچار و ریچاله شود
