معنی روق - لغت نامه دهخدا
معنی روق
- روق
(رَ) - شاخ. ج، ارواق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شاخ ستور. (دهار). سرون. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، پاره ای از شب، طرف پایین خانه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، آغاز جوانی. (از ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب) (از دهار). آغاز و رونق جوانی. (از اقرب الموارد) ، اول هر چیزی. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). اول هر چیزی در حسن. (مهذب الاسماء) ، عمر و زندگانی. و از آن است: فلان اکل روقه، یعنی کلانسال گردید تا همه دندانهای وی بریخت. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، اسب نیکوخلقت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (آنندراج). اسب نیک آفرینش که بیننده را بشگفت آورد. (از اقرب الموارد) ، پرده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، پرده ای که در زیر آسمان خانه کشند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، جای صیاد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، کاشانه و پیشخانه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). رواق. (اقرب الموارد) ، دلاوری که کسی با او نتواند درافتد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، خرگاه: حین ضرب الشیطان روقه و مد اطنابه (حدیث). (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). خرگاه. (آنندراج). خیمه. (دهار) ، جثه و بدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). جثه. (اقرب الموارد) ، باران. (المنجد) ، دوستی بی آمیغ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج). دوستی خالص. (از اقرب الموارد) ، بدل چیزی، شگفت از چیزی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، جماعت. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (ازاقرب الموارد) ، نزع و کشش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، عزم مرد و کار و همت او. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، مهتر. (منتهی الارب) (آنندراج). سید. (اقرب الموارد) ، صاف و بی آمیغاز آب و جز آن. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). پالوده. (شرفنامۀ منیری) ، خوش آیند از هر چیز. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، روق الفرس، نیزه ای که سوار آنرا میان دو گوش اسب دراز کرده باشد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا