معنی روانکاه روانکاه (دَ / دِ گَ تَ / تِ) کاهندۀ روان. آنکه یا آنچه باعث کاهش و فرسایش روان باشد. کاری صعب که روح را کسل و آزرده وفرسوده کند. روان فرسا. جانکاه. جانگزا: وز عون تو روید چو گیا لعل ز خاره و آن زهر روانکاه شود نوش گواره. منوچهری لغت نامه دهخدا
