رقبه. اطراف و نواحی و پیرامن، حصار، میدان، حیطه. (ناظم الاطباء). - از رقبۀ اطاعت خارج شدن، از پیرامون اطاعت و از حیطۀ تصرف بیرون شدن. (ناظم الاطباء). - در رقبۀ اطاعت، یعنی در حیطۀ تصرف. (ناظم الاطباء). ، زمینی که نزدیک به آب باشد. (غیاث اللغات). رجوع به رقبه شود، اراضی متعلق به ده. (ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات) : اگر رقبه خلل یابد از اوقاف جبران بکنند. (راحه الصدور ص 67)
