معنی رطیب

رطیب

(رَ)

تر. (دهار). تروتازه و از آن است ’عیش رطیب ناعم’. (از اقرب الموارد). تروتازه. ج، رطاب. (از آنندراج) (منتهی الارب) :
کنجی که برف پیش همی داشت گل گرفت
هر جویکی که خشک همی بود شد رطیب.
رودکی.
، خرمای رسیده. ج، رطاب. (از آنندراج) (منتهی الارب)