معنی رحائب رحائب (رَ ءِ) رحایب. رجوع به رحایب شود. - رحائب التخوم، فراخی اطراف زمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اقطار پهناور، مفرد آن رحیبه است. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
