معنی ربعه ربعه (رِ بَ عَ) شأن و حالت خوشی که در شخص باشد، وضع و طریقه: هم علی ربعتهم، ایشان بر امری هستند که بودند. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
