معنی ربث ربث (تَ قَصْ صُ) بازداشتن از چیزی. (اقرب الموارد). بازداشتن کسی را از حاجت، یقال: ربثه عن الحاجه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، از حاجت بازایستادن، درنگ کردن. (مصادراللغه زوزنی) ، واداشتن. (تاج المصادر بیهقی) لغت نامه دهخدا
