معنی رباع رباع (رَ عِنْ) آنکه دندان رباعیه را افکنده باشد، ولی در حالت نصب تمام گفته شود ’رباعی’ رکبت برذوناً رباعیاً، و جمل رباع، رباع ٌ. ج، ربع، ربع، رباع، ربعان، ربع، ارباع، رباعیات. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به رباعی شود لغت نامه دهخدا
