معنی ذونسب ذونسب (نَسَ) صاحب نسب، صاحب اصلی شریف و نجیب: گویم آنگاه بیارید یکی بادۀ ناب یاد بادملکی ذوحسبی ذونسبی. منوچهری. ای ذونسب به اصل در و ذوفنون بعلم کامل تو در فنون زمانه چو یک فنی. منوچهری لغت نامه دهخدا
