معنی ذولقیه ذولقیه (ذَ لَ قی یَ) تأنیث ذولقی. منسوب به ذولق، یعنی تیزنای زبان، حروف ذولقیه، حرفها که مخارج آن نوک و کناره های زبان است و آن سه حرف است: ر. ل. ن. (راء. لام. نون) لغت نامه دهخدا
