معنی ذوالحجرین ذوالحجرین (ذُلْ حَ جَ رَ) ازدی، مردی از قبیلۀ ازد که دختر وی به سنگی خسته و استخوان خرما کوفتی شتران را و به سنگ دیگر جو اهل و قرابت خود را لغت نامه دهخدا
