معنی ذوالحاجتین ذوالحاجتین (ذُلْ جَ تَ) لقب محمد بن ابراهیم بن منقذ یاسر، او نخستین کسی بود که با ابوالعباس سفّاح براندازندۀ دولت بنی امیّه بیعت کرد و سفّاح بدو اجازت داد تا هر روزی دو حاجت خواهد و هر دو را سفّاح برآرد لغت نامه دهخدا
