معنی ذاهل ذاهل (هَِ) نعت فاعلی از ذهول. غافل. بی پروا. فراموش کرده: و وقوع حوادث که در زمان متقدم بوده باشد غافل و ذاهل مانند. (جامع التواریخ رشیدی). یکزمان زین قبله گر ذاهل شوی سخرۀ هر قبلۀ باطل شوی. مولوی لغت نامه دهخدا
