معنی دیوجفت دیوجفت (وْ جُ) که با دیو دمسازو جفت باشد. جفت و قرین دیو، به مجاز بیعقل. قرین بیخردی. همنشین دیو. بیراه: یکایک سخن نزد رستم بگفت که بیهش ورا دیدم و دیوجفت. فردوسی لغت نامه دهخدا