معنی دیمومه دیمومه (دَ مَ) بیابان فراخ بی آب. مفازه دیمومه. (منتهی الارب). بیابان پهناور و بیابان که در آن آب نباشد. (از اقرب الموارد ذیل مادۀ دم م) لغت نامه دهخدا
