معنی دیجور - لغت نامه دهخدا
معنی دیجور
- دیجور
(دَ) - خاک. (منتهی الارب). مطلق خاک. (از تاج العروس). خاک تیرۀمایل به سیاهی چون خاکستر. (از اقرب الموارد). اسوددیجور، سیاه برنگ خاکستر. (از اقرب الموارد) ، نیک مایل بسیاهی. (منتهی الارب). تیره رنگ مایل بسیاهی. (منتهی الارب) (از شرح قاموس) ، نیک تاریک. (منتهی الارب) ، انبوه از نبات خشک (و الیاء زائده). (منتهی الارب). نیک تاریک از گیاه خشک شده بسبب سیاهی آن. (از اقرب الموارد) ، تاریکی. (منتهی الارب). ظلمت. (تاج العروس). ظلام. دیمه دیجور، باران سیاه. (اقرب الموارد). لیل دیجور و لیله دیجور، شب تاریک. (از تاج العروس)
لغت نامه دهخدا