معنی دهس دهس (دَ) گیاه نورسته که هنوز سبزی بر آن غالب نشده باشد، جای نرم که نه ریگ باشدو نه خاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) لغت نامه دهخدا
