معنی دوده دوده (دَ) بطن اوسط دماغ و از آن، آن را دوده خوانند که چون کرمی باز شود و فراهم آید. (یادداشت مؤلف) ، نام آلتی است که بدان آب را تقطیر کنند. (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
