دوختن، (ناظم الاطباء)، مصدر مرخم دوختن، فعل دوختن، عمل دوختن: برش لباسها را حسین خیاط خود به عهده دارد و دوخت را به شاگردان واگذار می کند، (از یادداشت مؤلف) : نفرسودم از رقعه بر رقعه دوخت تف دیگران چشم و مغزم بسوخت، سعدی (بوستان)، - دوخت رفتن، در اصطلاح خیاطان آن قسمت از کناره های پارچه که در هنگام دوختن در داخل درزها قرار می گیرد و از مقدار پارچه می کاهد، ، طرز و حال و شکل و روش دوختن، مد: این دوخت فلان است، (از یادداشت مؤلف)، دوخت این لباس عالی است، - خوش دوخت، دارای دوزش عالی و شکیل، با خیاطت نیکو، ، اتصال، پیوند، ضمیمه کردن، مخفف دوخته: این لباس دوخت حسین خیاط است، یعنی دوختۀ اوست، این لباس دوخت پاریس است، (یادداشت مؤلف)، - ماشین دوخت، دستگاه کوچک دستی یا بزرگ برقی که با گیره های سیمی فلزی صفحات دفتر و کتاب و جزوه را بهم متصل سازد، ، بخیه، (ناظم الاطباء)، دختر و دوشیزه و باکره، (منتهی الارب)، دخت، در اصطلاح قدما دختر، دوشیزه، (فرهنگ فارسی معین)، - دوخت کردن، کراهت داشتن، نفرت داشتن، (ناظم الاطباء)، - ، حقیر کردن، ، زور و قوت و توانایی، (ناظم الاطباء)
