معنی دوپیکر دوپیکر (دُ پَ / پِ کَ) مزدوج. مثناه. (یادداشت مؤلف) ، پرگاله. (شرفنامۀ منیری). پاره و لخت. دوپاره: اگر دشمن تو دوپیکرشود سراپا ز تیغت دوپیکر شود. (مؤلف شرفنامۀ منیری). ، دوشاخه. دوپر. دوپره: به تیری دوپیکر شکار افکنی. نظامی لغت نامه دهخدا
