معنی دوبیت دوبیت (دُ بَ / بِ) مثنوی. (یادداشت مؤلف) ، چهار مصراع نخستین شعر را گویند که خوانندگان در آغاز سرود می خوانند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 440) لغت نامه دهخدا
