معنی دواکن دواکن (سَکَ / کِ دَ / دِ) دواکننده. دواساز. چاره ساز. شفابخش. شفاده. (یادداشت مؤلف) : بازدار ای دواکن دل من از زمین بوس هر کسی گل من. نظامی. رجوع به دوا کردن شود لغت نامه دهخدا
