معنی دنیق دنیق (دَ) کسی که تنها خورد در روزو در شب در روشنی ماه تا مهمان او را نبیند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کسی که بر عیال خود تنگ گیرد. ج، دنق. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
