معنی دنیاجوی دنیاجوی (سَ کَ / کِ دَ / دِ) دنیاجو. دنیاطلب. دنیاپرست. که پای بند تعلقات دنیوی و مادی است. (یادداشت مؤلف) : گشت بدبخت جهان و شد بنفرین خدای هرکه او را دیو دنیاجوی در پهلو خزید. ناصرخسرو لغت نامه دهخدا