- دنیاجوی (سَ کَ / کِ دَ / دِ)
دنیاجو. دنیاطلب. دنیاپرست. که پای بند تعلقات دنیوی و مادی است. (یادداشت مؤلف) :
گشت بدبخت جهان و شد بنفرین خدای
هرکه او را دیو دنیاجوی در پهلو خزید.
ناصرخسرو
گشت بدبخت جهان و شد بنفرین خدای
هرکه او را دیو دنیاجوی در پهلو خزید.
ناصرخسرو
