بدرالدین محمد بن ابی بکر بن عمر... قرشی مخزومی دمامینی مالکی اسکندری. وی در سال 763 هجری قمری در اسکندریۀ مصر به دنیا آمد و در ادبیات به تحصیل پرداخت ودر نحو و نظم و خط و فقه و قرآن به مقامی شامخ رسیدو در مدارس مصر به تدریس پرداخت تا به استادی نحو در الازهر رسید. در سال 794 به اسکندریه بازگشت و پس از تصادفات و حوادث بسیار در سال 819 به حج رفت و به یمن وارد شد و از آنجا با کشتی به هندوستان عزیمت نمود و در آنجا سخت مورد استقبال و احترام قرار گرفت ودر سال 828 و به روایتی به سال 838 در شهر کلبرجا به مرض سکته در گذشت. از آثار اوست: 1- تحفه الغریب بشرح مغنی اللبیب. 2- العیون الفاخره الغامزه علی خبایا الرامزه. (از معجم المطبوعات). و نیز او راست: 1- مختصر حیوه الحیوان مؤلّف به سال 823، 2- شرح تسهیل مؤلّف به سال 820، که هر دو را به نام احمدشاه بن مظفرشاه از ملوک هند کرده و کتاب اخیر را تعلیق الفرائد نامیده است. 3- جواهر البحر در عروض و شرح آن معدن الجواهر. 4- شرح صحیح بخاری موسوم به مصابیح الجامع. (یادداشت مؤلف)
