معنی دقن دقن (دِ) ریش یا لحیه. (لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی). اهل بغداد و عامۀ مصریها نیز آنرا بدین معنی بکار میبرند و آن فصیح نیست. (از ذیل اقرب الموارد از اساس و تاج) ، لغتی در ذقن است که زنخ باشد. (از لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی) لغت نامه دهخدا
