جنبانیدن مرغ هر دو بال را در پریدن. (از منتهی الارب). دفیف. (اقرب الموارد). پریدن مرغ در روی زمین. (دهار). پریدن مرغان بطوری که بالها را بر هم زنند و برابر نگیرند، و نقیض آنراصف گویند. (از لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی). جنبانیدن بال گاه پریدن. مقابل صف ّ. حرکت دادن طائر بال خود را در گاه پریدن همواره. جنبانیدن مرغ گاه پریدن دو بال خود را چون کبوتر و مانند آن. و در شرع مسلمانی صاحبان دف حلال گوشت باشند. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به دفیف شود، باد بردادن چیزی را و از بیخ کندن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، نرم رفتن. (از منتهی الارب) (دهار). سبک راه رفتن، چون دب ّ. (از اقرب الموارد). و رجوع به دب ّ شود، تازه شدن نبات. (دهار)
