معنی دروغین دروغین (دُ) دروغی. کاذب. کاذبه. به دروغ: اشتهای دروغین، اشتهای کاذب. (یادداشت مرحوم دهخدا) : از ادب نبود به پیش شه مقال خاصه خود لاف دروغین و محال. مولوی. صبح کاذب، و او را صبح دروغین گویند. (التفهیم). و رجوع به دروغی شود لغت نامه دهخدا
