معنی درطلب درطلب (دُشْ رَ / رُو) طالب در. جویای در: چون درطلب از برای فرزند می بود چو کان لعل در بند. نظامی. از درطلبان آن خزانه دلاله هزار در میانه. نظامی لغت نامه دهخدا
