معنی درب درب (تَ یَ) خوگر شدن به چیزی. (از منتهی الارب). خوی کردن. (تاج المصادر بیهقی). اعتیاد. (از اقرب الموارد) ، حریص گشتن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دربه. و رجوع به دربه شود، حاذق و ماهر گردیدن شخص در کار خود. (از ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
