معنی دخلت
- دخلت (دَ / دِ / دُ لَ)
- نیت مرد و نهانی آن. (منتهی الارب). دخله: خبث باطن و فساد دخلت او و بغی بر ولی نعمت او را بر آن داشت که آبروی ملک بریخت و خانه قدیم دولت بر باد داد. (ترجمه تاریخ یمینی). پوشیده نماند که عاقبت خداع وقصارای مکیدت که از خبث دخلت و فساد نحلت متولد باشد مذموم است. (جهانگشای جوینی). رجوع به دخله شود
