معنی دارابجردی
- دارابجردی (جِ)
- محمد دارایی متخلص به ’شاه’ که در دورۀصفویه میزیسته و مدتی در هند بوده و در هر علم کم وبیش آگاهی داشته است. نمونه ای از شعر او این است:
جهدی کن و در راه خدا پا بردار
زاد ره آخرت ز دنیا بردار
با دست تهی مرو بدرگاه کریم
آب از ساحل برای دریا بردار.
(تذکرۀ نصرآبادی ص 186)
