معنی خوشندی خوشندی (خوَشْ / خُشْ نُ) خوشنودی. خرسندی: که بر دین پاکیزۀ ایزدی ز تو هست دادار را خوشندی. فردوسی. بخوشندی چه کنی چون چنین کنی بغضب. فرخی لغت نامه دهخدا
