خوابانیده. مخفف خوابانیده. (برهان قاطع). خوابیده. درازکشیده: یاد کن زیرت اندرون تن شوی تو بر او خوار خوابنیده ستان. رودکی. نهاده بر چشمه زرین دوتخت برو خوابنیده یکی شوربخت. فردوسی. سهی سروش ببالین خوابنیده سرشک از لاله و گل بردمیده. نظامی. بر مهد عروس خوابنیده خوابش بربود و بست دیده. نظامی. ، مرده. در قبر قرارگرفته. مدفون: درین ره چو من خوابنیده بسی است نیارد کسی یاد کآنجا کسی است. نظامی. ، قرارداده: وزارت به ایام او بازکرد دو چشم فروخوابنیده وسن. فرخی. یلان را مرگ بر گل خوابنیده چو سروستان سند از بن بریده. (ویس و رامین). ستیزندگان نیزه با خشم و شور فروخوابنیده به بال ستور. اسدی (گرشاسبنامه). دانی که در کفن چه عزیزی نهفته ای دانی که در لحد چه شهی خوابنیده ای. سنائی
