معنی خلت
- خلت (خُلْ لَ)
- دوستی. مهربانی. مصادقت. رفاقت. (یادداشت بخط مؤلف). خله. دوستی صادق: بدین کارها خدا مرا خلعت خلت داد. (قصص الانبیاءص 58). تأسیس مبانی خلت و تمهید قواعد قربت از شوائب و معائب مبرا و معرا شد. (ترجمه تاریخ یمینی).
این محب حق ز بهر علتی
وآن دگر رابی غرض خود خلتی.
مولوی (مثنوی).
رجوع به خله شود