معنی خلب

خلب

(تَ عَسْ سُ)

فریفتن کسی را بزبان و خدعه کردن با او. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد).
- امثال:
اذا لم تغلب فاخلب، چون غالب نیامدی، پس خدعه کن.
، خراشیدن کس را بناخن و مجروح کردن او را. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). منه: خلب فلاناً بظفره خلبا، گرفتن شکار را بچنگال. منه: خلب الفریسه، ربودن عقل کسی را. منه: خلب فلاناً عقله، پاره کردن چیزی و گزیدن آنچیز را. منه: خلب الشیی ٔ، بریدن گیاه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). منه: خلب النبات