معنی خطرگه خطرگه (خَ طَ گَهْ) خطرگاه. جای آفت. جای خطر: این رایت نگون سرورخش بریده دم بر غافلان هفت خطرگه برآورید. خاقانی. به که در پای مرغ پیچم دست زین خطرگه بدین توانم رست. نظامی لغت نامه دهخدا
