کسی که در خرابات و می خانه تردد کند و اهل خرابات باشد. (از ناظم الاطباء) : خراباتیان را صلایی زنم. نظامی. چون خراباتی نباشد زاهدی کش به شب از درد آید شاهدی. سعدی. گمان بردم که طفلانند ز پیری من سخن گفتم مرا پیری خراباتی جوابی داد مردانه. سعدی. من خراباتیم و عاشق و دیوانه و مست بیشتر زین چه حکایت بکند غمازم. سعدی. من خراباتیم و باده پرست در خرابات مغان بیخود و مست. همام تبریزی. خراباتی شدن از خود جدایی است خودی کفر است اگر خود پارسایی است. شبستری
