معنی خدابینی خدابینی (خُ) حالت توجه بخدا داشتن. بخداوند در امور متوجه بودن. خداشناسی: بزرگان نکردند در خود نگاه خدابینی از خویشتن بین مخواه. سعدی (بوستان). ، حقیقت بینی. حقیقت نگری: گرت چشم خدابینی ببخشند نبینی هیچکس عاجزتر از خویش. سعدی (گلستان) لغت نامه دهخدا
