در بین فارسی زبانان مصدر خبط عربی در موارد زیر بکار میرود: آمیختگی عقل با جنون. (از ناظم الاطباء) ، اشتباه. رفتن به راه غلط. عدم بینایی در کاری. (از ناظم الاطباء) ، لغزش. بسر افتادگی: تا که پیش از خبط بگشاید رهی تانیفتد زان فضیحت در چهی. مولوی. - خبط بودن، اشتباه بودن، ناهنجاربودن. منحرف از راه راست بودن. ناصحیح بودن. چون: خبط بود که از این راه رفتم، یا آنکه گوییم خبط بود اقدام به این عمل کردن
