نام سلسله ای از سلاطین ترک است که پیش از مغول بر ترکستان شرقی حکم میرانده اند، این طایفه به اسامی: ’خاقانیه’ و ’ایلک خانیه’ و ’خانیان’ و ’آل افراسیاب’ نیز شهرت داشته اند، رجوع به ’آل افراسیاب’ شود: ز هول رزمگهش خانیان بترکستان اگر کنند به کوه و بدشت ژرف نگاه، فرخی، تا جهان باشد جهان را عبرت است از حدیث بلخ و جنگ خانیان، فرخی، سالار خانیان را با خیل و باخدم کردی همه نگون و نگون بخت و خاکسار، منوچهری، مملکت خانیان همه بستاند بر در ماچین خلیفتی بنشاند، منوچهری، و با خانیان مکاتبت کنیم و از این حالها با ایشان سخن گوییم، (تاریخ بیهقی)، آنکه چون سوی بخارا برد لشکر درفتاد خانیان را در سر او خانه فریاد و انین، لامعی، پس سوی ماوراءالنهر رفت و سمرقند بستد بحرب و خانه خانیان از تخمۀ افراسیاب و خزینهای ایشان جمله با احمدخان بعراق آورد، (مجمل التواریخ و القصص)، از خانیان گروهی کز خط شدند بیرون جنگ آوران یغما جانشان زدند یغما، امیرمعزی
