معنی خالیٔ خالیٔ (لِءْ) شتری که فروخوابد بی علتی یاحرونی کند و نگذارد جا را. یقال: ناقه خالی ٔ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
